BUONANOTTE

Znate li kako se rimski pločnik
u toploj jeseni zna cakliti?
I baš kao ucviljeni ročnik
zna tuge sive u odvod liti.
 
Tako se često svog grada sjećam:
kada vilinski Borghese klonu,
lebdim po svemiru Navone sam,
a voda s nebom sveže sponu.
 
Sav bradat dođe trubadur Rima,
ubije mi mjesečinom noći!
Kol’ko jutro bistrog zraka ima,
tol’ko oslijepiše moje oči.
 
Predivna li i ubava lica,
poneke duše koja se svela
(uz rajska krila tiberskih ptica)
na mirnu volutu kapitela.
 
Romule, dahći za Rima note.
Dahći, luđače, sni se pote!
Pote, dragulje krote!
Ah, Romule...
Buonanotte.

                                                                                            Foto: https://www.artribune.com/